Hermitage, the Power of Art draait sinds kort in de bioscoop. Geen wetenschappelijke docu, maar wel een mooie introductie – met veel Italiaanse flair – van het iconische museum en Sint Petersburg, de droomstad van tsaar Peter de Grote.
Onze gids van dienst in deze film is Toni Servillo (62), een onmiskenbaar Italiaanse acteur. En wedden dat achter de camera ook Italianen gestaan hebben? Want op het grote doek ziet San Pietroburgo er opeens anders uit dan in mijn herinnering. De warm gouden beelden van de stad bij avond zijn fantastisch, maar je zou je eerder in Florence wanen dan in Rusland. Toegegeven, er blinkt heel veel goud in Sint Petersburg, maar dat blinkt met de typische glans van het koele noorden.
Met zijn handen in zijn zakken slentert Toni met ons door het museum waar het gelukkig niet druk is, zodat de overweldigende architectuur goed te zien is.
In pre-corona tijden was dat wel anders, tijdslots en eindeloze rijen waren troef bij dit voormalige Winterpaleis van de tsaren. Elke dag om 11 uur lossen de cruise-schepen namelijk duizenden toeristen, op weg naar de Hermitage.
Maar in onze bioscoopstoel is het prettig luisteren naar Toni Servillo als hij ons meeneemt naar het ontstaan van de Hermitage en van de stad. Alles is ontsproten aan het brein van Peter de Grote, die in de moerassen een nieuwe stad liet bouw.
Zowel Peter de Grote (1672-1725 en ruim 2 meter lang) als vele latere tsaren waren gepassioneerde kunstverzamelaars – en ongecompliceerd rijk, zodat ze konden kopen wat ze wilden. Dat deden ze dan ook, ze stuurden ‘inkopers’ door heel Europa om de beste kunstenaars te vinden. De collectie is daarom fenomenaal en alle kunst hier is gekocht, niet geroofd of gestolen, benadrukt Toni.
Laat ik hier dan maar bekennen: ik ben wel in Sint Petersburg geweest, maar niet in de Hermitage. Heiligschennis? Ach, die lange rijen, ik houd meer van kleine musea, weg van de massa. die zijn er genoeg, zoals het stadspaleis waar Raspoetin werd vermoord, of de huizen van schrijver Nabokov of dichteres Anna Achmatova. Oh ja, en de mooiste Rembrandts van de Hermitage waren tijdens ons bezoek net allemaal ingepakt om naar Nederland reizen. Spijt? Geen moment!
Enfin, nu ben ik er toch min of meer geweest, kijk even mee:
De trailer doet verlangen naar een lang weekend Sint Petersburg, het is tenslotte maar ruim twee uur vliegen.
Enig om even in de Hermitage te zijn!