Een onverwacht bezoek aan Amstelveen leverde een enorme verrassing op. Het was een heerlijke laatste streling van de Franse zomer, die onze sombere novembermorgen verwarmde. Nog heel even nazomeren bij de zinderende mediterrane schilderijen van Wim Oepts in museum JAN. Herinneringen aan lang vervlogen vakanties in Frankrijk komen boven; toen bestond het dorpsleven nog en de toeristenstroom nog niet.
Laten we maar meteen bekennen: we hadden nog nooit van Wim Oepts gehoord. En wij niet alleen, ook de andere bezoekers hoorden we oefenen op de juiste naam: Oeps, Oets, eh nee, Oepts. Zo gek was die onbekendheid trouwens niet, vertelde een museummedewerker. ‘Wim Oepts is meer een kunstenaarsartiest. Geliefd en gewaardeerd in de kunstenaarswereld, maar nauwelijks bekend bij het grotere publiek.’ Hij moest van PR en galeristen en tentoonstellingen trouwens ook weinig hebben, hij verkocht liever zelf zijn werk vanuit de kofferbak aan verzamelaars en liefhebbers.
Wim Oepts (Amsterdam 1904 – Parijs 1988) was een Amsterdamse machinetekenaar die zichzelf ‘vrij’ leerde tekenen. Met succes, want kunstenares Charley Toorop merkte hem op en nam hem onder haar vleugels. In zijn jonge jaren zien we, zowel in zijn maatschappelijke betrokkenheid als in zijn werk, gelijkenissen met Charley Toorop.
Zo donker en somber als hij begon, zo zonnig zal hij eindigen. In de dertiger jaren begint, zoals bij veel schilders, Parijs en de Franse schilderstijl te lonken. In 1933 gaat Wim Oepts in Parijs wonen om daar zijn eigen weg en zijn nieuwe stijl te zoeken.
Mensen maken plaats voor steden, dorpen en landschappen in zijn werk, we zien steeds meer vlakken. Maar de grootste verandering – en de mooiste – moet nog komen. Van het commerciële kunstcircuit moet Oepts niet veel hebben. Als hij steeds vaker naar Zuid-Frankrijk gaat, wordt hij net Renoir, Van Gogh en Matisse vóór hem gegrepen door de mediterrane kleuren. Na de Tweede Wereldoorlog – die hij in Engeland doorbracht – trekt hij naar Zuid-Frankrijk. En vanaf dat moment gaat hij helemaal los met de meest kleurige schilderijen.
Saint Tropez en omgeving waren erg geliefd bij veel schilders, maar toen het toerisme maar bleef oprukken, weken ze uit naar omliggende dorpen.
Hoe Frans wil je het hebben, een feestdag en een gemeentehuisje met de driekleur…
Daar waar het altijd zomer is.
Omdat Museum JAN een mooie grote verzameling glaswerk heeft, werpen we ook nog even een blik op het werk van Barbara Nanning.
Maar de allerlaatste blik is voor het aloude Tomado-rekje die al dit moois mogelijk maakte. Museum JAN is immers opgericht door Jan van der Togt, de ondernemer die ons lang geleden het Tomado-gevoel bijbracht.
Wim Oepts en de schilders van het zonnige Zuiden t/m 12 februari 2023
in
Museum JAN
Dorpsstraat 50, Amstelveen
https://nl.museumjan.nl/exhibitions/wim-oepts
#museumjan_amstelveen
Wim Oepts is geweldig.
Ooit ontdekte ik hem in museum Henriette Polak in Zutphen.
Ook erg de moeite waard trouwens dat museum.
Bedankt voor weer een erg fijn stukje kunst!