Belgische Meesters tussen 1850 en 1950 in het Singer Museum. Dat belooft in elk geval Magritte en dat is een goede reden om rond 10 uur voor de deur te staan, als het nog rustig is. Zodat we op ons gemak kunnen ontdekken wie er destijds de schilderkunst wilde vernieuwen.
Impressionisme, symbolisme, luminisme, fauvisme, expressionisme en surrealisme: elke zaal laat een andere vernieuwende stroming zien (geleend van het Brusselse Museum van Elsene). Te beginnen bij het impressionisme.
Wat doet Jan Toorop precies tussen de Belgische meesterwerken? Toorop werd in 1884 lid van Les XX (les Vingts), de rebelse en vernieuwende Belgische kunstenaarsgroep van onder meer Ensor, Van Rysselberghe en Finch. Ook Auguste Rodin sloot zich hier later bij aan.
Van impressionisme naar expressionisme, het is een bekende overgang naar de volgende zaal, waar Moederschap van Anto-Carte ook wat symbolistische trekjes laat zien.
De Zeearend, het haventafereel met matroos van luminist Gustave de Smet, is naïef, geometrisch en kleurrijk, terwijl perspectief ontbreekt. Er wappert een Nederlandse vlag op het schip, naar verluidt omdat dat beter bij de rest van het tafereel kleurde.
Heerlijk hoe Louis Thévenets dochtertje hier zit te eten na de zondagse mis. Terwijl haar fauvistische vader een op het eerste gezicht traditioneel schilderij maakt, maar toch flink experimenteert met perspectief.
We hadden ons verheugd op James Ensor, met zijn kleurrijke bizarre taferelen van feestende menigten, zijn humor en zijn maskers. De vaak antiklerikale James (voluit genaamd James Sidney Edouard, Baron Ensor, kind van Engelse vader) had een bijzondere verhouding met Christelijke afbeeldingen.
Bij de zaal met surrealisten zijn we weer op bekend terrein bij de dromerige schilderijen van Paul Delvaux. Niet echt surrealistisch? Dan is er ook nog deze: het raam, waar iets wonderlijks aan de hand is.
En dan eindelijk, ook in deze de laatste zaal: René Magritte, van verre al te herkennen aan de vertrouwde blauwe lucht met wolken en de man met bolhoed.
Meer over deze mysterieuze titel, over voorgrond versus achtergrond en Magritte’s eigen silhouet van de man met de bolhoed – dat eigenlijk geen silhouet is.
Singer Museum,
Belgische Meesters t/m 27 februari 2022
Oude Drift 1, Laren
www.singerlaren.nl/nl/agenda/840/Ensor_Delvaux_Magritte/Belgische_meesters
