Langs beroemde schrijvers in de Jordaan

Dat Anne Frank en Kees de Jongen in de Jordaan woonden, dat weten we. Maar er liggen veel meer literaire voetstappen, van Gerard Reve, Ischa Meijer, Multatuli en de dochter van Jessica Durlacher. Onze gids Mechteld Jansen vertelt er smakelijk over en leest soms een stukje voor tijdens onze bedevaart. Een korte reportage die op Mechtelds verzoek niet alles onthult!

Het is nog heerlijk rustig op straat als we onze tour beginnen bij het beeld van Anne Frank, de allerberoemdste schrijfster van de Jordaan. ‘Al vóór de onthulling in 1977 was er gedoe,’ vertelt Mechteld. Schrijver Heere Heresma dreigde een bom te laten ontploffen bij de onthulling. Hij vond dat een jonge kunstenaar dit beeld had moeten maken en niet de 81-jarige Mari Andriessen. Prinses Beatrix kwam toch maar niet voor de onthulling, je weet maar nooit.

Natuurlijk komen we langs het Anne Frank-huis aan de Prinsengracht dat ook jongere schrijvers weet te inspireren. Zo ontmoeten de hoofdpersonen uit de roman De Dochter (Jessica Durlacher) elkaar hier. Als onze gids Mechteld de betreffende passage voorleest, doemt het lang geleden gelezen verhaal langzaam weer op. Was een goed boek.

In 2012 delen de twee doodzieke tieners uit ‘The Fault in our Stars’ in het Achterhuis hun eerste kus. Om daarna op weg te gaan naar het beroemde bankje aan de Leidsegracht (inmiddels óók een bedevaartoord).
We lopen door naar de Nieuwe Leliestraat. Daar verrassen we een jong stel dat net met kinderwagen naar buiten komt. Nee, ze hadden geen idee dat hun huis een hoofdrol speelde in Koetsier Herfst, een heftige roman van Charlotte Mutsaers. Nu begrijpen ze waarom we op hun stoep zitten, daar in de ‘mooiste straat van Amsterdam’ (volgens Mutsaers).

Intussen wordt het drukker op straat, de bekende groepjes jonge toeristen hebben hun ontbijt op en scharrelen – niet op of om kijkend – voor onze voeten langs de gracht. Wij houden stug vol en volgen de voetsporen van W.F. Hermans, die hoopte dat er ooit een echt grote straat naar hem genoemd zou worden. We passeren het hofje waar hij Gerard Reve bezocht.

En dan is er koffie. In koffiehuis De Hoek is weinig is veranderd sinds Ischa Meijer er vele uren sleet. De ideale plek voor een bakkie en een beetje literaire discussie dus.

Ischa Meijer woonde tegenover het koffiehuis in de Reestraat, later samen met Conny Palmen die over haar tijd met Ischa na zijn dood I.M. schreef.

Minder goed gaat het met een andere kroeg, café Rooie Nelis, waar dichter Jan Kal (nee, wij kenden hem niet) dronk. Alweer een echte bruine kroeg voorgoed gesloten. Mechteld, onze gids, leest een stukje van Kals poëzie voor over zijn korte tijd in de Laurierstraat:

In die twee weken heb ik veel gedaan,
al kreeg ik slechts drie regels op papier.
Maar wel dronk ik bij Rooie Nelis bier,
om niet op alle fronten droog te staan.

En verder gaat de tocht, speurend naar ‘Het Huis met de Roos’ aan de overkant van de Rosa Overbeekbrug (denk Kees de Jongen!). Net als de hoofdpersoon uit de roman Vingers van Marsepein (Rasha Peper) proberen we uit te vinden in welk huis aan de Bloemgracht de beroemde taxidermist Frederik Ruysch in 1704 werkte. Wat gebeurde daar allemaal?

Het loopt tegen lunchtijd en het wordt druk, de toeristen zijn nu echt wakker en de zon laat haar licht schijnen over klassiekers als Droogstoppels en de woning waar Betje Wolff en Aagje Deken elkaar ontmoetten. Op de hoek van de Reestraat, volgens Willem Wilmink ook al de mooiste straat van Amsterdam, nemen we afscheid van onze gids.