Gouden jaren: de foto’s van Paul Huf

Het was een en al jeugdsentiment in fotomuseum FOAM waar de Golden Years van fotograaf Paul Huf te zien was. Heel veel portretten van beroemdheden van weleer, van de koninklijke familie, reclamefoto’s voor KLM en Grolsch en heel veel platenhoezen. Ook de covers van de zeer glossy Avenue brengen herinneringen terug. Tegelijkertijd leren we wat over de man zelf, hoe hij als eerste de koninklijke familie een factuur stuurde voor zijn foto’s bijvoorbeeld.

Veel foto’s van Paul Huf, een van onze bekendste fotografen, hebben zich comfortabel genesteld in het collectieve geheugen van hele generaties, inclusief de mijne. Fotografiemuseum FOAM – ooit mede opgericht door Huf – brengt een veelomvattende terugblik op zijn werk, waarin de naoorlogse jaren stralen als nooit tevoren.

FOAM Amsterdam, Golden Years Paul Huf — zelfportret 1984

Paul Huf (1924-2002) werd geboren in Amsterdam als zoon van de beroemde acteur Paul Huf. Niet verwonderlijk dus dat hij zijn lange loopbaan in 1946 begon als fotograaf van toneelgezelschap Comedia. Zijn moeder Emmy was chef-inkoopster bij warenhuis Metz. Aan sterren en beroemdheden was hij in elk geval van jongs af aan gewend. De herkomst van de theatrale aanpak van sommige foto’s laat zich eenvoudig raden, en wie weet dankte hij zijn commerciële kant (wat verkoopt er goed) aan zijn moeder.
In de gang hangen zijn heel oude foto’s, waaronder deze van acteur Albert Mol als nachtclubdanseres. Mol was een toneelprotégé van vader Huf en groeide samen met de jonge Paul op.

Na de oorlog begon Paul Huf serieus aan zijn professionele fotocarrière. In de vijftiger jaren specialiseerde hij zich steeds meer in portretten, stijlvolle momentopnamen waar het onderwerp op zijn mooist op stond. Met zo veel succes dat hem op een dag de eer te beurt viel om de koninklijke familie te portretteren.

Tot die tijd was koninklijke foto’s maken inderdaad vooral een eer. Maar Paul Huf dacht daar ietsje anders over en stuurde als eerste fotograaf een factuur van 1000 gulden voor zijn werk. Die werd na enig overleg betaald. De tijden van eer waren voorbij, zijn opvolgers werden voortaan voor serieus werk ook serieus betaald. Intussen schitterden nationale en internationale sterren voor zijn lens. Zoals acteur Donald Jones, de blast from the past die je het liefste in een doosje zou willen doen.

En de Three Degrees, met een piepjonge Diana Ross in het midden.

De zestiger jaren waren niet alleen voor Paul Huf echte Golden Years, die had je toen ook in het Nederlandse voetbal…

In de jaren zestig en zeventig was bont (echt of nep) net als nu in de mode. En ja, het fotomodel hier is… Ramses Shaffy.

Naast portretten fotografeerde Huf ook talloze reclamecampagnes. De KLM ontdekte hem al eind 1948 en hij fotografeerde hun scheurkalender en verschillende reclamecampagnes zoals die uit 1956, waarin de piloot de passagiers nog met bloemen verwelkomde.

Tja, en wie is er niet groot geworden met de Grolsch-campagne ‘vakmanschap is meesterschap’? Ook dat was Paul Huf.

De jarenlange samenwerking met de bierbrouwer begon in 1957, Paul Huf portretteerde in die campagne verschillende ambachtslieden, van vioolbouwer tot smid.

En dan was er natuurlijk nog zijn werk voor de glossy magazines. Zijn modefotografie voor onder andere Margriet en Avenue was kleurrijk, met een tikje glamour en soms theatraal.

Veel mensen kennen Hufs werk – soms zonder het te weten – van de zestig platenhoezen die hij voor Philips maakte in 1954.

De platenhoezen inspireerden Annie M.G. Schmidt weer tot het liedje ‘de hoezenpoes’, gezongen door Conny Stuart.

Na het werk van Paul Huf belanden we in de surrealistische wereld van Vivianne Sassen. Het is een hele stap van de glamour naar de rauwe schoonheid en gemanipuleerde werkelijkheid van Vivianne Sassen, die in ook modefotografe is.