We kenden Amelisweerd vooral van jarenlange protesten tegen een snelweguitbreiding. Maar intussen zijn landgoed en landhuis Oud-Amelisweerd geopend voor publiek. Dit zomerhuis van baron Taets van Amerongen is vooral bijzonder door het schitterende eeuwenoude Chinese behang. Zo mooi dat we nauwelijks opmerken dat er nergens meubels te bekennen zijn. Wat we wel opmerken: de uitnodigende parken rondom het huis.
In 1770 kreeg baron Gerard Godard Taets van Amerongen (1729-1804) van zijn schoonfamilie een stuk land bij Bunnik. Het is roerige grond, met een verleden vol ridderverhalen. De baron liet een reeds bestaand huisje verbouwen tot een riant neoklassieke landhuis waar de familie de zomer doorbracht en de baron met zijn vrienden kon jagen.
Het duurde tien jaar voordat alles naar wens was, inclusief het behang dat in op maat in China werd gemaakt.
In de Vogeltjeskamer wemelt het van de exotische vogels – ze komen altijd in paren voor – op het Chinese behang. Rustgevende, zomerse taferelen die de natuur naar binnen halen.
Naast de Vogeltjeskamer komen we in de Chinese Salon, vol afbeeldingen van het alledaagse leven in het verre China. Al wordt ons verteld dat de neuzen van de mensen op het behang nogal groot en dus westers zijn, aangepast aan de Europese smaak.
‘Als je goed kijkt, vertelt een gids, ‘dan zie je dat de planken verderop smaller zijn. Zo konden ze de bomen beter verzagen en gebruiken, want die worden naar boven toe ook smaller. Bij de bouw ging men zuinig om met materialen.’
Nergens in het huis staan meubels. De originele inboedel is verdwenen en er is voor gekozen om geen soortgelijke meubels te plaatsen als opvulling. Een keuze die de prachtige muren nog beter laat uitkomen.
Meubels zien we dus alleen op een oude foto van de laatste bewoonster Theodora de Wijs, die hier vanaf 1946 met haar gezin woonde.
Theodora bleef er als weduwe na het uitvliegen van haar kinderen nog 19 jaar alleen tot 1989. Ze had een slechte verhouding met haar huurbaas de gemeente Utrecht, deed voor niemand de deur open en had naast die deur een kloek jachtgeweer staan. ‘Ze bewoonde alleen de achterste twee kamers,’ vertelt de gids. Een daarvan is de Fazantenkamer die Theodora gebruikte als keuken en waar het nog bijna mis ging toen ze een binnenbrandje veroorzaakte.
Hier zijn de afbeeldingen op linnen geschilderd door een Nederlandse schilder.
De laatste kamer, waar de baron en zijn gezin dineerden en waar Theodora haar laatste jaren woonde, is de Oud-Hollandse kamer. Op de muren het landschap uit de tijd van de baron, met een kerkje, een varend gezelschap en een weelderige natuur.
Op de bovenetage van het landhuis organiseert het Centraal Museum Utrecht sinds een paar jaar tentoonstellingen van mid career hedendaagse kunstenaars. Deze keer zijn dat Evi Vingerling (schilderijen) en Katja Mater (installaties). Mooi om even te zien, maar het greep ons niet echt. Waarschijnlijk omdat we het niet begrepen.
Na een blik op de altijd bijzonder fraaie landhuiskeuken en de provisiekamer is de tijd aangebroken voor een wandeling over het landgoed dat er frisgroen bij ligt op deze voorjaarsdag.
Wandelingen
De parken op het landgoed laten een combinatie van 18e en 19e eeuwse parkstijlen zien.
Op de website van het landgoed staat een wandeling:
https://www.wandelnet.nl/wandelroute/918/Amelisweerd
Podwalk Woudreuzen – voor bomenliefhebbers
Deze podwalk neemt je mee op een tijdreis door de geschiedenis van het bos en voert je langs zes karakteristieke lindes, eiken, beuken en andere bomen. https://www.amelisweerd.com/nieuw-podwalk-oud-amelisweerd
Aan de vele fietsers en wandelaars – al dan niet vermoeid – is goed gedacht op een terras zoals een terras hoort te zijn. We lunchen in De Veldkeuken en doen boodschappen in de landhuiswinkel en bakkerij ernaast.
Landhuis Oud-Amelisweerd
Koningslaan 9, Bunnik
geopend woensdag t/m zondag vanaf 12 april, in de wintermaanden gesloten; gratis rondleidingen op donderdag
http://landhuisoudamelisweerd.nl
