Verjaring en jeugdsentiment in het Openluchtmuseum

We hadden een jarige, een bevriende rondleider in het Openluchtmuseum en een prachtige nazomerdag. Het bleek een geweldige combinatie daar in het groen tussen de windmolens, schaapskooien, boerderijen en koopmanshuizen. Met een vleugje jeugdsentiment. Want sommige verloren gewaande zaken uit onze jeugd bleken ook al tot het museumverleden te behoren…

Het is een zonnige nazomerdag, de schaduwen worden al langer en de kleuren intenser. Dat maakt de boerderij waar we onze tocht beginnen nog mooier blauw dan hij normaal is. Dit is het Los Huis uit Harreveld, vertelt onze gids, een oude boerderij waar mensen en dieren samen in dezelfde ruimte wonen. Voorin is het woongedeelte, met een open vuur om op te koken en bedsteden. Rondom de grote open deel wonen de dieren en worden de werktuigen bewaard. Op zolder is ruimte voor voorraden.

De tocht gaat verder langs een oude schaapskooi en een landarbeidershuisje.

Hier en daar komen we onze eigen jeugd tegen. Waar is de tijd van deze ANWB-wegwijzers, de Elvis-Chevrolets en de bermtoeristen toch gebleven?

Ongeveer uit dezelfde tijd stamt het ooit zo populaire Chinese restaurant, hier met de bekende lampen, wandversiering èn het doorgeefluik opgenomen in onze eetgeschiedenis. Jammer genoeg ontbreekt de bijpassende geur, we ruiken alleen friet, brood en poffertjes uit de aanpalende horeca.

Op het erf van een andere boerderij treffen we een TBC-huisje aan. De Kruisvereniging plaatste die huisjes op boerenerven zodat TBC-patiënten door veel frisse lucht en zon weer aan konden sterken. Het huisje staat op een draaischijf, zodat het met de zon mee kan draaien.

In een mooie oude boerderij uit Giethoorn – met punter voor de deur – krijgen we uitleg over de stallen. De koeien stonden hier in de stal met hun kop naar de boer toe, zoals overal in Nederland, behalve in Friesland. Daar stond de koe met de kont naar de baas.

In het woongedeelte is de wand prachtig betegeld met bijbelse afbeeldingen. Speciaal voor de vele mensen die toentertijd niet konden lezen. We proberen er wijs uit te worden, maar we zijn niet bijbelvast genoeg om er een touw aan vast te knopen. Via de voordeur en het bruggetje met punter verlaten we de boerderij.

Op weg naar de Zaanse Schans waar het natuurlijk een en al molens is wat de klok slaat; en wat zijn ze mooi.

Voor we het weten lopen we door een nagebouwd dorpsstraat met winkels. Ook de koopmanswoning uit Koog aan de Zaan die Gerrit Caeskoper in 1686 liet bouwen, staat hier. Ongeveer een eeuw later werd het steeds verder uitgebouw huis de woning van de welgestelde familie Honig.

Bij de stad hoort ook het verkeer, van oude trams tot auto’s van Van Gendt & Loos.

Intussen hebben we er al anderhalf uur en bijna 8000 stappen op zitten. Naar schatting hebben we een vijfde deel van het uitgestrekte terrein belopen, en nu hebben we dorst. Op weg naar een schaduwrijk terras lopen we langs een nieuwe locatie waar de doorzonwoning en de stacaravan als museumstukken komen te staan. Al weer een stukje van onze jeugd.
Wordt vervolgd op een volgende verjaardag.

Openluchtmuseum
Hoeferlaan 4, Arnhem
https://www.openluchtmuseum.nl/plan-je-bezoek?taal=nl