Een bekentenis: we kenden Joaquin Sorolla niet, toen we zijn naam in een reisgids vonden. Dat hij één van Spanje’s beroemde zonen is, wisten we ook niet. Maar vergeten zullen we hem nooit meer, nu we in zijn huismuseum bomvol prachtige schilderijen geweest zijn. Zoals wij dol zijn op Jozef Israëls strandtaferelen, zo heeft Spanje Joaquin Sorolla een ereplek in het Prado gegeven.
Joaquin Sorolla y Bastida (1863 -1923) werd geboren in Valencia, als zoon van een Koopman. Al op tweejarige leeftijd werd hij wees, zijn oom voedde hem verder op. Tot zijn achttiende volgde hij schilderlessen in Valencia, daarna verhuisde hij naar Madrid. Hij wist een beurs te bemachtigen om vier jaar in Rome te studeren. In 1888 trouwde hij in Valencia met zijn Clothilde. Drie kinderen en zeven jaar later verhuisden ze naar Madrid.
Uit het familie-album van Joaquin en Clothilde
Het familiehuis met de jaloersmakende tuin is een pareltje onder de huismusea van bekende schilders.
En voor de vermoeide toerist is het een oase van rust tussen de grote, drukke musea in de Spaanse hoofdstad.
Joaquin Sorolla woonde in de wijk Chamberi. Het huis heeft een bijna vorstelijke uitstraling, met grote open ruimtes, rode en terracottakleurige muren, veel marmer om het in de zomer koel te houden, en werkelijk overal schilderijen en andere kunstwerken. Hier woonde hij met vrouw en kinderen, hier werkte hij in zijn royale studio.
Een van de beroemde strandtaferelen die nog altijd tot de verbeelding spreken. Ook de verbeelding van J. Paul Getty, die tien strand- en zeetaferelen van hem kocht.
Ondanks de grote hoeveelheid adembenemende schilderijen, keramiek en glaswerk heeft het huismuseum een huiselijk karakter. De eettafel staat er nog, de kruiken in voorraadkeuken en het bureau van de schilder.
Van een wild artistiek leven à la Picasso lijkt bij Joaquin Sorolla geen sprake te zijn, of we moeten dit gemist hebben omdat we de Spaanse teksten niet kunnen lezen… Alles in deze casa ademt echter de sfeer van een comfortabel familieleven een succesvolle en zeer getalenteerde schilder die graag zijn vrouw en kinderen portretteerde.
In zijn jonge jaren schilderde Joaquin veel historische taferelen. Later ging hij zich steeds meer richten op portretten en landschappen. Zijn werk werd impressionistischer en hij werd de onbetwiste meester van het licht en de Spaanse zon.
Zijn roem verspreidde zich allengs buiten de landsgrenzen, naar de Parijse Salon, en zelfs naar de Verenigde Staten. Hij werd zo succesvol dat ook royalty en rijke Amerikanen zich graag door hem lieten portretteren, onder wie president Taft.
Rondom het huis is een grote, lommerrijke tuin, met veel groen, bloeiende planten en waterpartijen die Sorolla – net Claude Monet – zelf ontwierp. Het werd een onuitputtelijke bron van inspiratie, vaak met zijn spelende kinderen op de achtergrond.
Maar het mooiste schilderij blijft toch Clothilde met hun pasgeboren baby.
Sneak preview:
Sorolla Museum, Paseo General Martínez Campos, 37 Madrid
Geopend: dinsdag – zaterdag 9.30-20.00 uur, zondag 10.00-15.00 uur.
Ook het Museum van de Schone Kunsten in Valencia eert zijn beroemde zoon uitbundig:
Weer een goed verhaal. Niet geweest toen ik 2 wk geleden in Madrid was, maar zeker de volgende keer.