Als we vlakbij het Dennis Severs House in Folgate Street komen, wordt de sfeer al een beetje grimmiger. Waarom er bij de buren een skelet buiten hangt weten we niet, maar het belooft veel. Dit huis stond al een tijd op onze bucket list, want hier richtte kunstenaar Dennis Severs een heel woonhuis in zoals het begin 18e eeuw geweest moet zijn.
De gids bij de deur drukt ons op het hart dat we niet mogen praten. Want dan zouden we de mysterieuze geluiden kunnen missen die her en der klinken. Zo stappen we – in alle stilte – de lijst van een oud schilderij binnen. Een nauwe, krakende trap leidt naar een duistere kelder vol stof en spinnenwebben waar voorraadpotten met etenswaren opgeslagen zijn. In de keuken, ruim voorzien van potten en pannen, liggen overal groente, fruit, brood, wijn. Alsof het feestmaal zo kan beginnen. Ruiken we daar heerlijke kookgeuren?
Vaak horen we in de verte stemmen, waarschijnlijk die van de familie Jarvis. Dat zijn de zijdewevers die ontsproten aan de fantasie van Dennis Seaver, zij wonen hier zogenaamd. Het is hun leven dat hij hier herschapen heeft en het voelt alsof ze de kamer net verlaten hebben. Zo voelt eigenlijk het hele huis. Elke kamer is tot in detail ingericht alsof de bewoners er nog rondwaren en zometeen terugkomen. Alleen: je mist ze iedere keer nét.
De haard knappert vrolijk in de woonkamer, de kaarsen branden, het eten pruttelt. Ze zouden eigenlijk zo aan tafel gaan, maar ze gingen er vandoor toen ze ons hoorden aankomen. Op de bovenverdieping vinden we in de prachtige slaapkamers hun onopgemaakte bedden die nog bijna warm lijken. Ergens hangt de pruik van Mr Jarvis, er slingeren half leeggegeten borden, kinderschoenen en opengeslagen boeken. In alle geheimzinnige halfduistere vertrekken vinden we overtuigende sporen van de Jarvissen. De zolderverdieping hangt vol wasgoed dat de meid morgen gaat strijken.
Eén ding is jammer: we mogen binnen zelf geen foto’s maken. Wel begrijpelijk overigens, want het is er zo overvol met snuisterijen, schilderijen, servies en kleding. En er zijn zo verschrikkelijk veel sfeervolle taferelen dat je er uren zou blijven hangen…
Dennis zelf aan het woord
De Amerikaanse kunstenaar Dennis Severs kwam in 1967 naar Londen en kocht (en redde) dit Georgian huis dat op zo ongeveer op instorten stond. Hij ging er wonen, en beetje bij beetje, met vrijwel geen budget, maar enorm oog voor detail en veel creativiteit herschiep hij de wereld die ooit was. ‘Nee, het is géén museum, het is still-life drama!’
Dennis Severs (1948-1999) bestudeerde jarenlang schilderijen uit vroeger tijden om de inrichting goed te kunnen namaken. Hij struinde markten en winkels af naar al dan niet gebroken (en door hem gerestaureerde) huisraad. Sommige Delfts blauwe stukken kocht hij zelfs al souvenir op Schiphol. Maakt niet uit, zijn creatie het stilleven van de familie Jarvis, staat als een huis.
Als het het Dennis Severs House verlaten, begint het te schemeren. Nog niet alle straten hier zijn opgeknapt, er is weinig fantasie voor nodig om je voor te stellen hoe het hier was in de tijd dat Jack the Ripper hier rondspookte bij het schaarse licht van de lantaarns.
Ook beroemd geworden in Spitalfields is Anna Maria Garthwaite (1688–1763), de 18e eeuwse Coco Chanel die prachtige bloemige zijde-ontwerpen maakte die nu in het Victoria & Albert Museum te zien zijn.
Het huis van Anna Maria is voorzien van een plaquette, maar het is (meestal) niet open voor het publiek.
We moeten het doen met digitaal binnenkijken:
http://spitalfieldslife.com/2013/04/05/at-anna-maria-garthwaites-house/
en met het boek The Silk Weaver van Liz Trenow, een roman losjes geïnspireerd op Anna Maria over wie verder weinig bekend is (zelfs geen portret).
Dus zit er niets anders op dan terug te keren in de richting van de felverlichte City waar de laatste bankiers en advocaten met afgehaalde pizza’s ook huiswaarts keren.
Dennis Severs House
18 Folgate Street, Spitalfield, London
Entree op afspraak, boeking via de website.
www.dennissevershouse.co.uk
