We beginnen met koffie, mijn petekind Marjolein en ik. We zijn op weg naar de Herengracht, waar de 19e eeuwse kunstverzamelaar Louisa Willet-Holthuysen woonde. Daar blaast kunstenares Maaike Schoorel door haar subtiele schilderijen deze Louisa – en haar huis en huisdieren – nieuw leven in. En wat voor leven in het riante dubbele grachtenpand.
De keuken is, zoals vaak in oude voorname huizen in het souterrain, bij de (kruiden)tuin. Hier in het warme kloppende hart van het huis, werden diners van soms wel 12-gangen gekookt. En hier bloeide ooit de romance tussen kok Willem en kamenier Anna.
Adembenemend trappenhuis
De trap naar boven is adembenemend, niet omdat hij zo hoog is, maar omdat hij zo mooi is. Koel marmer, klassieke godinnen, een bijzondere spiegel en een kleurrijke dikke traploper waarin we diep wegzakken. We arriveren in stijl op de eerste etage.
In de salon op de eerste etage staan de kostuums van Bram en Louise op etalagepoppen naast de haard. Daar heeft Maaike Schoorel een eigen kijk op, zo blijkt in haar collages. Ze geeft het echtpaar – echte dierenliefhebbers – dierenkoppen. En ook zichzelf, blijkt uit de ‘selfie met hondenkop’ die ernaast hangt.
Dit zegt Maaike Schoorel zelf over haar expositie en speurtocht naar het verleden:
We staan stil en kijken een tijdje naar de schilderijen. Langzamerhand doemen de contouren van Louisa en haar man Bram op uit het verleden.
De echte Louisa zag er zo uit
Tussen de enorme verzameling portretten die het echtpaar van hun vele huisdieren liet maken, hangt een moderne versie van het schilderij van hond Max .
In de slaapkamer van Louisa en Bram is het een eenhoorn die bij nadere beschouwing de kop opsteekt.
Maaike Schoorel speelt ook met de idyllische wandversieringen van het huis en voegt er een (schommelend) dier aan toe.
We slenteren door de vertrekken van het dubbele grachtenpand waar het kinderloze echtpaar kosten noch moeite spaarde om alles volgens de laatste mode in te richten. Geld speelde geen rol, dat had Louisa genoeg geërfd.
We bewonderen de eetkamer waar de vele diners plaatsvonden.
en de herenkamer waar Bram met zijn kunstvrienden sigaren rookte en pronkte met zijn nieuwste aanwinsten.
De herenkamer is nu in het blauw, vroeger was hij in het groen ingericht.
Al moet je in een museum nooit naar de kunst kijken met de ogen van thuis, toch dromen we even over welk schilderij we mee naar huis zouden willen nemen. Er zijn twee favorieten, eentje van Maaike Schoorel en eentje uit de museumcollectie.
En voor dit schilderij, uit de collectie van Bram en Louisa, zijn thuis ook wel goede plekken te bedenken…
Nog even een selfie in Brams verzamelkamer vol antiek…
… en we dalen weer af naar de museumwinkel waar tot mijn grote tevredenheid ‘Huismusea van Amsterdam’ naast Maaike Schoorel blijkt te liggen.
Deze blog is de eerste van een serie waarin ik de Huismusea van Amsterdam opnieuw bezoek om te kijken wat er nu gebeurt. Met dank aan Marjolein en Ro voor de ’technische’ begeleiding.
Huis Willet-Holthuysen
Amsterdam Museum
Herengracht 603, Amsterdam
https://www.amsterdammuseum.nl/locaties/huis-willet-holthuysen/2466
